Het einde van de universiteit

De Faculteit Maatschappij- en Gedragswetenschap, de Faculteit der Rechtsgeleerdheid en de Faculteit der Geesteswetenschappen moeten flink bezuinigen. De oorzaak van deze grote tekorten is een daling van studentenaantallen op de betreffende faculteiten. Hoeveel geld de faculteiten van de UvA krijgen, hangt namelijk af van het aantal studenten. Precies deze manier van geldverdeling blijkt nu funest voor het onderwijs.

Vorige week werd bekend dat de Faculteit Maatschappij- en Gedragswetenschappen (FMG) van de UvA flink in de financiële problemen zit. Eerder kondigde ook de Faculteit der Geesteswetenschappen en de Faculteit der Rechtsgeleerdheid een grote bezuinigingsslag te moeten maken. De oorzaak van deze grote tekorten is de daling van studentenaantallen op de betreffende faculteiten. Hoeveel geld de faculteiten van de UvA krijgen, hangt namelijk af van het aantal studenten op de faculteit. Als gevolg van de teruglopende studentenaantallen heeft de UvA ten opzichte van 2014 bijna zeven miljoen euro van het onderwijsbudget van de FMG afgehaald.

De UvA krijgt van de overheid een hele grote zak geld om het onderwijs en onderzoek te kunnen betalen. De hoogte hiervan wordt grotendeels berekend op basis van de studentenaantallen. Op het moment dat de overheid het geld heeft overgemaakt mag de UvA zelf bepalen hoe het verder verdeeld wordt over de faculteiten. Het allocatiemodel van de UvA beschrijft de factoren die de verdeling bepalen. Het grootste deel van het geld wordt verdeeld op basis van het aantal behaalde diploma’s, het aantal behaalde studiepunten en het aantal ingeschreven eerstejaars.

Deze verdeling van het geld zorgt ervoor dat een faculteit drievoudig geraakt wordt op het moment dat het aantal studenten daalt. Dat de bekostiging van faculteiten in zulke grote mate afhankelijk is van het aantal studenten zorgt ervoor dat een daling in het studentenaantal meteen zorgt voor een grote daling van de inkomsten. Dit zorgt voor financiële onzekerheid en belangrijker nog, voor discontinuïteit in de kwaliteit van onderwijs.

Het huidige allocatiemodel van de UvA is niet duurzaam. Relatief kleine schommelingen in studentenaantallen hebben grote financiële effecten. Deze financiële onzekerheid is funest voor het onderwijs. Faculteiten hebben financiële zekerheid nodig om goed onderwijs te kunnen aanbieden. Het allocatiemodel zou dit moeten faciliteren en niet tegenwerken.