Democratisering & Medezeggenschap
De medezeggenschap is niet op iedere onderwijsinstelling hetzelfde geregeld. Zo is er op de UvA een losse studentenraad, die door middel van fracties van studentenpartijen tot compromissen komt. Op de HvA is er een gedeelde raad met medewerkers en studenten, die dus twee keer zo groot is en onderling veel meer commissies en subverdelingen kent. Wel hebben beide onderwijsinstellingen één centrale raad en op iedere faculteit een raad. Daarnaast heeft iedere studie een opleidingscommissie (OC), die bijvoorbeeld de Onderwijs- en Examenregeling (OER) vaststelt, waar onder andere regels instaan over wanneer je je scriptie wel of niet gehaald hebt, of er een BSA is, wanneer je recht hebt op een herkansing en nog veel meer.
Helaas is voor veel studenten de medezeggenschap nog niet de plek waar ze komen om problemen aan te kaarten en op te lossen. Belangstelling voor of überhaupt kennis over het bestaan van de medezeggenschap is daarom onder studenten vrij laag. Op de HvA stemt bijvoorbeeld nog geen 5% van de studentenpopulatie en de gekozen leden zijn niet altijd goed voorbereid om in een jaar echt al hun beleidsdoelen te implementeren. ASVA wil daar verandering in brengen. Zo bieden wij ondersteuning en scholing aan kandidaten en leden van de medezeggenschap en promoten we jaarlijks de verkiezingen van de medezeggenschap op de UvA en de HvA. Op de HvA hebben we zelfs een fractie opgezet om een aantal kandidaten extra te ondersteunen gedurende het jaar.
De medezeggenschap is het hoogste niveau voor studenten om inspraak te hebben op hoe hun opleiding en onderwijsinstelling vormgegeven worden en het is dus heel belangrijk om daar kritische mensen in te hebben zitten. Op de UvA hebben we met de Centrale Studentenraad bijvoorbeeld gepleit voor meer bestuurlijke transparantie, waardoor we meer inzicht kregen in de reiskostenvergoeding van de directie.
Sociale veiligheid op onderwijsinstellingen
Iedere student verdient een veilige omgeving om te studeren, of dat nou gaat om sociale veiligheid, fysieke veiligheid of discriminatie. ASVA werkt aan de veiligheid van onderwijsinstellingen, omdat er helaas genoeg voorbeelden zijn waar dit fout gaat.
Zo heeft ASVA een sleutelrol gespeeld in de verscherpte aandacht voor veiligheid op kunstopleidingen. ASVA bracht de misstanden bij AMFI aan de HvA aan het licht, waar jarenlang een cultuur heerste van hoge druk op studenten, die daardoor problemen ervoeren als burnouts, flauwvallen of depressies. Samen met de actiegroep Time To Tell AMFI deelden wij verhalen van studenten en riepen wij op tot nieuw management. Naar aanleiding van deze verhalen zijn er een aantal belangrijke veroorzakers van de onveilige sfeer bij AMFI ontslagen en is er zelfs een landelijk onderzoek gestart naar de veiligheid van kunstopleidingen.
Ook op de UvA gaat regelmatig iets mis. De opleidingen Frans, rechten en Culturele Antropologie zijn slechts een handjevol voorbeelden waar er in de afgelopen jaren docenten of hoogleraren zijn ontslagen omdat ze een onveilige omgeving creëerden voor studenten, bijvoorbeeld door het kweken van een hoge werkdruk of door seksuele intimidatie.
ASVA pleit al jaren voor een veilige omgeving voor studenten om te studeren. Zo werken we onder andere samen met ons team bij studentenwelzijn aan het versimpelen van de klachtenprocedure, waardoor klachten makkelijker ingediend kunnen worden en serieuzer genomen kunnen worden.
Bindend Studieadvies (BSA)
We willen af van het BSA! Het BSA ondermijnt sociale mobiliteit, is betuttelend en levert onnodige stress op bij de studenten die moeite hebben de norm te halen, wat het nog moeilijker maakt om goed te presteren. De motivering dat het studenten zou helpen een passende studie te vinden is simpelweg onwaar. Ten eerste doet een groot aantal mensen die een negatief advies krijgt dezelfde studie elders. Ten tweede is het BSA een extrinsieke motivator, die de eventuele, oprechte, intrinsieke motivatie om een studie te doen kan vervangen door externe druk. Je zou zelfs het argument kunnen maken dat als iemand het alleen haalt door dreiging van het BSA, je juist diegene hebt geforceerd een studie te halen die niet bij hen past.
Werkdruk van studenten en docenten
Studenten hebben het zwaar. Niet alleen het BSA, ook het staartje van het leenstelsel en toegenomen prestatiedruk zorgen ervoor dat een zorgwekkend aantal studenten lijdt onder mentale problematiek. Behalve via onze portefeuille studentenwelzijn, proberen wij ook via het onderwijs om het mentale welzijn van studenten te verbeteren. Komend jaar onderzoekt ASVA hoe veranderingen in de roostering de werkdruk van studenten zouden kunnen verlagen en probeert ASVA te zorgen dat het BSA aan de UvA en de HvA wordt vervangen door een niet-bindend studieadvies. Wij hopen dat deze instellingen een voorbeeldrol zullen vervullen voor andere onderwijsinstellingen.
Niet alleen studenten, maar ook docenten lijden onder een hoge werkdruk. Op de UvA zet actiegroep Casual UvA zich in voor vaste contracten, minder betaald overwerk en betere ontwikkelingsmogelijkheden. Wij steunen deze actiegroep waar kan, want zonder gezonde docenten heb je geen kwalitatief onderwijs. Ook spreken wij ons uit voor betere arbeidsomstandigheden van onze docenten.
Massaonderwijs / Grootschaligheid
Veel Nederlandse universiteiten barsten uit hun voegen, zeker de Universiteit van Amsterdam. In zes jaar tijd ging zij van 31.000 naar 41.000 studenten. Opleidingen worden hierdoor steeds grootschaliger, wat ten koste gaat van de kwaliteit. Studenten krijgen steeds minder individuele begeleiding en multiple-choice toetsen zijn vaker de norm. Bovendien zijn studenten steeds vaker dakloos, omdat de gemeente niet de middelen heeft om alle verworven studenten ook te huisvesten. Toch blijft de UvA het probleem verergeren door steeds meer opleidingen in het Engels aan te bieden en actief studenten te werven op internationale beurzen. ASVA wil dat de UvA stopt met verder internationaliseren totdat zij de handvatten heeft om de toestroom van studenten in goede banen te leiden. Hiervoor is de UvA ook afhankelijk van beslissingen van het kabinet, die moet afstappen van financieringsstelsel die onbeheersbare groei stimuleren en die universiteiten moet toestaan om instrumenten in te zetten die een gecontroleerde instroom mogelijk maken.
Onderwaardering/overgang hbo-wo/mbo (overgang masters)
In de ogen van veel studenten is het hebben van een “lagere” opleiding het niet waard omdat hoger opleidingsniveau betere baankansen heeft geboden voor een lange tijd. Daarom kiezen veruit de meesten voor de universiteit en krimpt het HBO. Daardoor onstaat er een steeds groter tekort aan praktisch geschoolde arbeiders. Tegelijkertijd beginnen werkgevers sceptischer te worden over het idee van mensen aannemen alleen omdat ze hogeropgeleid zijn. Uiteindelijk komt dus iedereen met lege handen te staan hierdoor. Om deze reden willen we ons inzetten voor meer waardering van praktische opleidingen en het creëren van mastertrajecten daarin, zodat de waarde van dit type scholing zich kan tonen door extra verdieping.